พม่าน่าเที่ยว อมรปุระ สะพานอูเบ็ง และ วัดมหากันดายงค์

นั่งเครื่องยังไม่ทันก้นร้อน ก็ได้ยินเสียงกัปตันประกาศลดระดับลงสู่ท่าอากาศยานนานาชาติมัณฑะเลย์ หลังลงจากเครื่องก็พบว่าอาคารสนามบินมีขนาดใหญ่โต แต่เที่ยวบินส่วนใหญ่ก็เป็นเที่ยวบินภายในประเทศ จะมีเที่ยวบินระหว่างประเทศก็จากเชียงใหม่และคุนหมิงแต่ไม่ได้บินทุกวัน ภายในสนามบินก็เลยให้ความรู้สึกโหวงเหวงและเงียบเหงา เนื่องด้วยพื้นที่และสิ่งอำนวยความสะดวกบางอย่างก็ไม่ได้เปิดให้บริการ รออีกไม่กี่ปีสนามบินแห่งนี้คงคึกคักน่าดูจากการเปิดประเทศของพม่า

สนามบินจะอยู่ห่างออกมาจากเมืองมัณฑะเลย์พอสมควร ก็เลยทำให้ราคาค่าเช่ารถในมัณฑะเลย์อาจจะแพงกว่าเมืองอื่นๆ (ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือป่าวน่ะครับ) จากสนามบินเราตรงไปที่เมืองอมรปุระที่อยู่ติดกับเมืองมัณฑะเลย์ โดยเมืองนี้ในอดีตก็เคยเป็นราชธานีของพม่าเหมือนกันครับ จุดแรกที่ไปเยี่ยมชมคือสะพานไม้อูเบ็ง สะพานไม้สักที่ยาวที่สุดในโลกโดยมีความยาวถึง 2 กิโลเมตร ทอดข้ามทะเลสาบตองตะมาน โดยมีจุดหมายที่เจดีย์เจ๊าตอจีที่อยู่อีกฝั่งของทะเลสาบ แต่พวกผมขยันมากเดินไปไม่กี่ก้าวก็ทนร้อนไม่ไหว ถอยทัพลงมาเดินถ่ายรูปด้านล่างแทนแล้วหล่ะครับ

ส่วนใครที่สนใจจะล่องเรือก็สามารถติดต่อได้บริเวณท่าริมทะเลสาบ ส่วนใครหิวก็ไปนั่งกินอาหารเรียกน้ำย่อยพวกปลาทอด กุ้งทอด ข้าวโพดทอดพร้อมน้ำอ้อยที่ดูเครื่องบีบน้ำอ้อยออกมาแล้ว ค่อนข้างกังวลในเรื่องสุขอนามัย ขอเป็นน้ำอัดลมจะดีกว่าครับ อิอิ อีกทั้งบริเวณโดยรอบก็จะมีบรรดาศิลปินนำภาพวาดมาวางขาย สามารถเลือกซื้อหรือเลือกชมกันได้ครับ

มัวแต่นั่งพักกินปลาทอดจนคนขับรถต้องรีบมาตามพวกผม เพื่อที่จะพาไปยังวัดมหากันดายงค์ซึ่งถือเป็นวิทยาลัยสงฆ์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศพม่า  โดยจัดว่าเป็นวิทยาลัยสงฆ์ที่เคร่งครัดในการรักษาพระธรรมวินัยก็เลยทำให้พุทธศาสนิกชนชาวพม่านิยมส่งบุตรหลานมาศึกษาพุทธศาสนากันครับ ไฮไลท์ที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มาเยี่ยมชมวัดแห่งนี้จะเป็นในช่วงเพลซึ่งจะมีพระภิกษุสงฆ์ สามเณร หลายร้อยรูปเข้าแถวอย่างสำรวมเพื่อรอรับภัตตาหารที่เหล่าผู้มีจิตศรัทธาจองคิวกันนำมาถวายไม่เว้นแต่ละวัน

ไม่แน่ใจว่าการเปิดประเทศของพม่า จะทำให้วิถีชีวิตต่างๆที่น่าชื่นชมเปลี่ยนแปลงไปหรือป่าว ก็ได้แต่หวังว่าภาพต่างๆเหล่านี้จะยังคงอยู่ต่อไปคู่กับการพัฒนาประเทศของพม่าครับ